- âfetzede
- (A.-F.)[ ﻩدز ﺖﻓﺁ ]belaya uğramış, afet görmüş.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
afetzede — is., Ar. āfet + Far. zede Afete uğramış, afet görmüş kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
AFETZEDE — (C: Afetzedegân) f. Bir musibete, bir belâya ve bilhassa yangın, zelzele gibi bir felâkete uğramı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AFETZEDEGÂN — (Afetzede. C.) f. Afete, belâya, felâkete uğramışlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük